ในยุคของการซื้อของออนไลน์และการจัดส่งของชำ เปอร์เซ็นต์นั้นอาจเพิ่มขึ้นอีกครั้ง!ฉันรักลูซี่ซิทคอมยอดฮิต “I Love Lucy” ออกอากาศในช่วงส่วนใหญ่ของทศวรรษ 1950 และทำให้ทุกคนหลงใหลด้วยการแสดงตลกของแม่บ้านโง่ๆ และสามีตลกของเธอหลังจากสิ้นสุดฤดูกาลที่ออกอากาศเป็นประจำ ระหว่างปี 51 ถึง 57 มรดกดังกล่าวยังคงดำเนินต่อไปจนถึงปี 1960 ในรูปแบบของรายการพิเศษหนึ่งชั่วโมงที่แตกต่างกัน 13 รายการ รวมถึง “The Lucille Ball-Desi Arnaz Show” ทุกวันนี้
การแสดงสามารถสตรีมได้บนหลายแพลตฟอร์ม เช่น Hulu
แต่เมื่อคนรุ่นเบบี้บูมเมอร์ยังเด็ก พวกเขาเฝ้ารอตอนใหม่ทุกสัปดาห์อย่างใจจดใจจ่อ
การใช้สมุดโทรศัพท์นานมาแล้วก่อนที่จะมีการคิดค้น Google และการค้นหาทันใจในรูปแบบอื่นๆ การค้นหาหมายเลขโทรศัพท์นั้นยุ่งยากกว่าเล็กน้อยและใช้เวลามากกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากคุณไม่ได้อยู่ใกล้สมุดโทรศัพท์ครอบครัวและธุรกิจส่วนใหญ่มีหมายเลขท้องถิ่นจำนวนมากอยู่ในมือ เมื่อพวกเขาต้องการโทรหาใครบางคนที่หมายเลขของพวกเขาไม่คุ้นเคย หากคุณต้องหาคนที่ชื่อเหมือนบ็อบ สมิธ คุณอาจใช้เวลาทั้งวันเพื่อค้นหาคนที่ใช่!
เจล-Noแม้ว่าจะมีบางอย่างที่ไม่ควรเสิร์ฟในรูปแบบเจลาติน แต่คนรุ่นเบบี้บูมเมอร์ก็อยู่ในช่วงทดลองของ Jell-Oหากคุณพบตำราอาหารจากยุค 60 หรือ 70 พนันได้เลยว่าจะต้องมีแฮม ผัก หรือเจลาตินรูปปลาแปลกๆ อยู่ในนั้น! โชคดีที่รสชาติของเราพัฒนาขึ้น และไม่มีหนังสือตำราอาหารจำนวนมากที่เผยแพร่ซึ่งส่งเสริมการไขว้กันของแฮมและเจลาติน!
ร่วมเป็นสักขีพยานในการลงนามในพระราชบัญญัติสิทธิพลเมือง
คนรุ่นเบบี้บูมเมอร์บางคนอาจยังเด็กเกินไปที่จะจำได้ แต่ประธานาธิบดีลินดอน บี. จอห์นสันได้ลงนามในกฎหมายนี้ซึ่งมีผลบังคับใช้ในปี 1964 ในการเคลื่อนไหวครั้งสำคัญที่ห้ามการเลือกปฏิบัติที่ผิดกฎหมายเนื่องจากเชื้อชาติ สีผิว ชาติกำเนิด หรือศาสนา
และแม้ว่าพวกเขาไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับการเซ็น
ชื่อหรือเนื้อเรื่องของการแสดง แต่พวกเขาก็รู้สึกถึงผลกระทบของมันอย่างแน่นอนในโลกที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
ลูกอมรมควันทุกวันนี้ การสูบบุหรี่มักถูกมองข้ามเนื่องจากความรู้สมัยใหม่ทั้งหมดของเราว่ามันส่งผลเสียต่อสุขภาพของเราอย่างไร แต่ย้อนกลับไปเมื่อคนวัยเบบี้บูมเมอร์ยังเด็ก ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะแบ่งปันกล่องบุหรี่ลูกอมกับเพื่อนวัย 6 ขวบของคุณ
เท่าที่เกี่ยวกับลูกกวาด พวกมันน่าขยะแขยงด้วยรสชาติและเนื้อสัมผัสที่เหมือนชอล์ค แต่มันไม่ได้เกี่ยวกับรสชาติจริงๆ ใช่ไหม? มันคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับความสวยงามและความรู้สึก
สวมหมวก Coonskinอลา เดวิด คร็อกเก็ตต์ หมวกบ้าใบนี้ไม่ได้มีอยู่ทั่วไปในทุกวันนี้ – ต้องขอบคุณ แฟชั่นยุค 50 นี้ได้รับความนิยมเป็นพิเศษในหมู่เด็กผู้ชายตัวเล็กๆ ขี้โวยวาย หนุ่มๆ วัย 50 ที่อยากจะเป็น Crockett ชื่อดังจากมินิซีรีส์ดิสนีย์ปี 1954
การแสดงของดิสนีย์ผลักดันยอดขายหนังคูนอย่างจริงจังจนถึงจุดขาย 100,000,000 ดอลลาร์อย่างแน่นอน สิ่งที่คุณต้องมีคือปืนไรเฟิลสำหรับเล่นและหมวกหนังวัว โอ้ พลังของดิสนีย์
ออกไปเที่ยวที่ไดรฟ์อิน
ในทางเทคนิคแล้ว โรงละครแบบไดรฟ์อินแห่งแรกเปิดขึ้นในปี 1933 แต่จริงๆ แล้วมันไม่ได้เปิดทำการจนกระทั่งช่วงทศวรรษที่ 50 อาจเป็นเพราะสงครามเล็กน้อยระหว่าง เมื่อเป็นเช่นนั้น โรงภาพยนตร์ก็เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย โดยเฉพาะวัยรุ่น
เราทุกคนเคยเห็น “Grease” แล้วใช่ไหม? ไดรฟ์อินเป็นสถานที่ที่ยอดเยี่ยมสำหรับความรักของหนุ่มสาวที่จะเบ่งบาน แน่นอนว่าประสบการณ์การรับชมภาพยนตร์ก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน!
