Lionfish อาจมีความซับซ้อนอย่างน่าประหลาดใจในการล่าสัตว์กับพันธมิตร พวกมันส่ายหางและครีบครีบเพื่อส่งสัญญาณว่าชักชวนเพื่อน และพวกเขาอาจจะผลัดกันกินเหยื่อนักประดาน้ำรายงานว่าปลาสิงโตที่มีใบมีพิษมีพิษดูเหมือนว่าจะทำงานร่วมกันในขณะที่จับปลาตัวเล็ก ๆ แต่นักนิเวศวิทยาด้านพฤติกรรม Oona Lönnstedt กล่าวว่าเธอและเพื่อนร่วมงานเป็นคนแรกที่ทดสอบพฤติกรรมนี้ด้วยการทดลอง
ในห้องทดลอง ปลา สิงโตทะเล Dendrochirusจากแนวปะการัง
Great Barrier Reef ของออสเตรเลียตอบสนองต่อการมองเห็นเหยื่อด้วยการว่ายน้ำออกไปและเข้าใกล้ปลาสิงโตอีกตัว ซึ่งถูกขังอยู่ในกรงและมองไม่เห็นปลาเหยื่อ โฉบอยู่ตรงหน้าปลาตัวที่สอง ตัวที่เคยเห็นเหยื่อแสดงท่าทางที่โดดเด่นราวกับจะพูดว่า “เดี๋ยวก่อน! ไปรับพวกเขากันเถอะ” เมื่อนักวิจัยปล่อยปลาสิงโตสองตัวออกจากเหยื่อ ผู้โจมตีแต่ละคนจับอาหารเย็นที่ใหญ่กว่าปลาสิงโตทั่วไปตามลำพัง
และปลาสิงโตไม่ได้ต่อสู้เพื่อเงินรางวัลนี้ แต่ Lönnstedt จาก James Cook University ใน Townsville ประเทศออสเตรเลียและเพื่อนร่วมงานของเธอรายงาน เมื่อวัน ที่ 25 มิถุนายนในBiology Letters
การศึกษาได้เพิ่มหลักฐานที่เพิ่มขึ้นว่า “พฤติกรรมทางสังคมของปลามีความซับซ้อนมากกว่าที่เคยสันนิษฐานไว้” Redouan Bshary จากมหาวิทยาลัย Neuchâtel ในสวิตเซอร์แลนด์กล่าว
ปลามักไม่ได้รับเครดิตว่ามีความฉลาดที่จำเป็นสำหรับความร่วมมือ Lönnstedt กล่าว ถึงกระนั้นรายงานเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้วระบุว่าปลาสิงโตสายพันธุ์ต่างๆ รวมตัวกันเพื่อจับปลาที่มีขนาดเล็กลง และ Bshary และเพื่อนร่วมงานของเขาได้เสนอว่ากลุ่มปะการังที่เร่ร่อนจะสร้างสัญญาณการสื่อสารที่ดึงดูดคู่หูไปสู่การล่า: กลุ่มปะการังเขย่าหัวของพวกเขาอย่างบ้าคลั่งต่อหน้าที่ซ่อน
ของปลาไหลมอเรย์ยักษ์ และเริ่มการสำรวจร่วมกันสองสายพันธุ์
Lönnstedt และเพื่อนร่วมงานของเธอเสนอให้D. zebra lionfish เกณฑ์เพื่อนล่าสัตว์เช่นเดียวกัน เธอสังเกตเห็นความเป็นหุ้นส่วนและการแสดงท่าทางที่ไม่ธรรมดาขณะว่ายไปรอบๆ แนวปะการัง
เธออนุญาตให้ปลาสิงโตสำรวจห้องทดลอง จากนั้นจึงเพิ่มปลาตัวเล็ก 6 ตัวลงในช่องสำหรับเหยื่อ โดยทั่วไปแล้วปลาสิงโตจะว่ายออกจากเหยื่อและแสดงสิ่งที่เลินน์สเตดท์คิดว่าเป็นสัญญาณให้ออกล่า ผู้ส่งสัญญาณคว่ำหน้าลงและทำคลื่นหางเหมือนที่ทำบ่อยเมื่อออกล่า จากนั้นกางออกแล้วโบกครีบอกข้างหนึ่งแล้วครีบอกอีกอันหนึ่ง D. zebra lionfish ทำกิจวัตรสำหรับคู่ค้าที่มีศักยภาพของสายพันธุ์ของตัวเองและสำหรับสายพันธุ์อื่น ๆ ที่คุ้นเคยจากแนวปะการังในบ้าน Lönnstedt ไม่เคยเห็นการแสดงโดยไม่มีเหยื่อหรือพันธมิตรที่มีศักยภาพในเวทีนี้เธอกล่าว
เมื่อเธอปล่อยให้ปลาสิงโตล่าด้วยกันในสนามทดสอบ แปดครั้งจากทั้งหมด 10 ครั้ง ปลาที่เริ่มการแสดงได้โจมตีครั้งแรกแล้วถอยออกไปเมื่อปลาตัวที่สองพุ่งเข้ามา ปลาสิงโตไม่ยอมถอยเพราะมัน Lönnstedt กล่าวว่าต้องการเวลาสำหรับอาหารค่ำเพื่อเลื่อนลงมา เมื่อให้อาหารโดยลำพัง ปลาสิงโตจะกลืนเหยื่ออย่างรวดเร็ว เธอกล่าวว่านักล่าเป็นคู่ “ดูเหมือนจะเกือบจะสุภาพ”
ผลัดกันที่เป็นไปได้นี้เป็นสิ่งที่ Bshary หวังว่านักวิจัยจะสำรวจเพิ่มเติม เขาครุ่นคิดถึงคำอธิบายที่เป็นไปได้เพื่อทดสอบ: ตัวอย่างเช่น การจู่โจมครั้งแรกสามารถผลักดันเหยื่อให้เข้าสู่ตำแหน่งใหม่ เพื่อให้เพื่อนบ้านได้รับมุมที่ดีที่สุด เหตุผลที่น่าทึ่งที่สุดคือพฤติกรรมนี้เป็นความร่วมมือแบบหัวต่อตาจริง ๆ ที่วิวัฒนาการมาเป็นการแลกเปลี่ยนความโปรดปราน นั่นจะสั่นคลอนอคติเกี่ยวกับพลังจิตของปลาจริงๆ
Credit : storenikeairmax.net postmorebills.net agips.org fundacionmagis.org bicharaf.org tdsengineeringgroup.com reizenvakanties.net museodeartesbegijar.com krbreims.com scraiste.net
